siedem faktów

Zostałam bardzo mile zaskoczona nominacją koleżanki - blogowiczki-munus, do zabawy w siedem faktów. Podobno najgorzej jest pisać o sobie, tym bardziej jeśli wiedzie się tak nudne życie jak ja, no ale stawie czoła temu wyzwaniu. 

1. Najważniejszy i najbardziej negatywny fakt o mnie samej. Jestem niereformowalnie niepunktualna. Walczę z tym, znaczy próbuje. Mam w pokoju 2 zegarki plus jeden na ręce i w telefonie, ale to wcale nie sprawia, że przybywam wszędzie na czas. Spóźniałam się, spóźniam się i podejrzewam, że będę się spóźniać zawsze i wszędzie. Na wszystko. Pocieszają mnie mówiąc, że spóźnianie się jest modne, ale ja swojego chyba już nigdy nie zwalczę. 

2. Dwa. Równie ważne jak powyższe i najprzyjemniejsze. Kocham czekoladę. Pod każdą postacią i w każdej ilości. Malinowa, mleczna, z orzechami..KAŻDĄ. Zresztą nie ma różnicy i tak w przeciągu 10 minut już jej nie będzie (czas zjedzenia zależny od tego co robię w danej sytuacji). Ktoś kto wymyślił czekoladę był najmądrzejszym człowiekiem na świecie! 

3. Szaleje za butami. Nie potrafię przejść obojętnie koło sklepu obuwniczego. Muszę wejść choć na chwilę, na minutkę.. A najbardziej lubię szpilki. Muszą być jak najwyższe. To, że nie potrafię w nich chodzić to już druga sprawa. Kiedyś się nauczę. Nie od razu Rzym zbudowano jak to się mówi. trening czyni mistrza. Gdzieś słyszałam takie fajne zdanie " Nie ważne, że się w nich zabije, ale przynajmniej umrę w pięknych butach". 

Mam najwięcej par butów ze wszystkich moich domowników. 

4. Moja orientacja w terenie jest fantastycznie beznadziejna. Na pytanie o jedną z ulic w moim mieście odpowiadam "nie wiem" . W Krakowie zgubienie się mam już za sobą. Wszelkie chodzenie " na skróty" muszę najpierw przeanalizować z wujkiem Google oraz wirtualnie "pospacerować". (Tak,możecie się śmiać).

5. W dzieciństwie bałam się bajki "Chojrak tchórzliwy pies" i pani z czerwonymi oczami, która tam występowała. To straszne, że ta bajka dalej jest puszczana na programach dla dzieci. 

6. Jestem łajzą, kaleką, fajtłapą, niezdarą i różne tam takie określonka. Mam po prostu pecha. Zawsze mnie musi się coś przydarzyć. To ja zgubię (kolejne) klucze, ja oparzę się prostownicą, ja wyleję sobie sok na spodnie. Normą jest to, że gdy przyrządzam sobie coś do jedzenia albo muszę się oparzyć albo przeciąć albo przytrafi mi się jeszcze inny fantastyczny wypadek.

7. Kiedyś zrobię oszałamiający wywiad z Sewerynem Krajewskim, który będzie na pierwszych stronach gazet. Tylko mi zdradzi tajemnice Czerwonych Gitar i tylko dla mnie zaśpiewa potem "Niebo z moich stron" i parę innych dobrych starych kawałków. Mam nawet starą winylową płytę Czerwonych Gitar. Kocham ich piosenki, mogę ich słuchać w kółko. I to ja będę pierwszą, która dowie się wszystkiego o tej grupie!